گویی ملت ایران که در بهمن 1357، پس از 2500 سال دست و پا زدن در منجلاب استبداد بیرق آزادی و استقلال را به برکت اسلام عزیز به اهتزار درآورده بود، حالا پس از 31 سال در خرداد 1388 می‌خواست ثمره مجاهدت‌های دلیر مردان نستوه خود را از درخت تناور جمهوری اسلامی بچیند، اما افسوس که به سیاق سه دهه گذشته،‌ عنودان تنگ نظر و حسودان بدگهر در کمین بودند.

سال 88 که تحویل شد، مقام معظم رهبری طی بیاناتی در بارگاه ملکوتی امام هشتم شیعیان، به تبیین  و تشریح، رئوس برنامه‌ها و اهداف کشور در این سال پرداختند، پس از بیانات معظم له  برای همگان نیک آشکار شد که انتخابات دهم ریاست جمهوری آزمونی سرنوشت‌ساز برای محک عیار پایمردی سیاسیون و ملت در راه اهداف والای نظام اسلامی است.

از این تاریخ به بعد، رفته رفته موج انتخابات کشور را فراگرفت؛ هر چه قدر به 22خرداد 1388 نزدیک‌تر می‌شویم،‌ فراگیری مباحثات سیاسی در میان قشرها و طبقات مختلف مردم، افزایش می‌یافت. ملت ایران که به برکت انقلاب اسلامی، انتخابات زیادی را در طول سه دهه گذشته تجربه کرده بود، گویی به کانالیزه کردن مبادلات و منازعات سیاسی در قالب بحث و مناظره خو گرفته بود. امری که جوامع به اصطلاح متمدن و مدرن غربی علی‌رغم تبلیغات پرطمراق، با آن بیگانه بودند.

فضا آرام بود،‌کاندیداها و نمایندگانشان با حضور در میان اقشار مختلف مردم، پس از استماع مطالبات آن‌ها، به تبیین و تشریح اولویت‌های کاری خود می‌پرداختند. رسانه ملی، مانند همیشه با رساندن صدای مردم به کاندیداها، برای آن‌ها مجالی فراهم کرده بود، تا با حضور در برنامه‌های زنده تلویزیونی و رادیویی به ارائه نظرات خود بپردازند. برنامه‌ مناظره، ابتکاری بود که مسئولان صدا و سیما برای نخستین بار با شهامتی تمام اجرای آن را کلید زدند، مناظراتی که در افزایش شوق و شعف سیاسی مردم تاثیر شگرفی داشت. رسانه ملی به مرکز ثقلی برای مشارکت آگاهانه مردم در فرآیند سیاسی انتخابات تبدیل شده بود.

البته در کنار کارکرد و عملکرد مثبت رسانه ملی، بودند جراید، نشریات و سایت‌هایی که گویی فضایی سیاسی مسرت بخش حاکم بر کشور را برنمی‌تافتند و مدام در محتویات خود به القا اغراض مسموم سیاسی و شبهه افکنی می‌پرداختند.

رنگ‌ها، شعارها، القاب و عناوین همه و همه، ابتکارات و ابداعاتی بودند که از قرارگاه تبلیغاتی نامزدها به بدنه جامعه تزریق می‌شد.

دانشگاه‌ها، مساجد، بازار، انجمن‌های صنفی و اتاق‌های بازرگانی، در زمره پرطرفدارترین محافل در میان 4 کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دهم برای بیان نظراتشان بودند.

همزیستی مسالمت آمیز علی رغم گرایشات مختلف و متضاد سیاسی، بارزترین جلوه انتخابات ایران در نیمه نخست خرداد 1388 بود. خواهران و برادرانی که اگر چه رنگ‌ها و شعارهایشان متفاوت بود، اما همه‌شان در یک مقوله، اشتراک نظر داشتند سربلندی ایران عزیز.

اما دشمن کمین کرده که از ابتدای شکل گیری نهال نوپای نظام جمهوری اسلامی از حرف هیچ خدعه و نیرنگ و دسیسه‌ای احتراز نکرده بود، این بار هم برای عناد و ستیزه جویی با ملت ایران آماده می‌شد.

استراتژیست‌های مستقر در اتاق‌های شیشه‌ای مغرب زمین، ماموریت یافته بودند، تا به هر نحو ممکن، همان نقشه پیاده شده در گرجستان و اوکراین را علیه ملت ایران به کار ببندند، یعنی آسیب رساندن به نظام جمهوری اسلامی با حربه انتخابات؛ حربه‌ای که به کودتای مخملی شهره شده بود.

به طریقِ اولی، از خرداد 1388 تا 9 دی 1388 فتنه‌های ریز و درشتی روی داد که گرچه سرخط خود را از بیانیه‌های موسوی می‌گرفت‌، اما تمامی اقدامات 202 روز فتنه انگیزی، امتداد همان تحرکاتی بود که از 22 خرداد آغاز شد. (ایجاد زمینه‌ها، شایعه پراکنی‌ها و رفتارهای تبلیغی کلامی خاص در راستای ایجاد شبهه تقلب).

در واقع 22 خرداد بود که آغازگر تابستان و پاییز فتنه خیز 88 گردید. و مبنای فتنه های بعدی  قرار گرفت.

در انتخابات 88 نیز تا پیش از اعلام نتیجه آرای مردم، کروبی و موسوی مدعی بودند که همگی باید از نتایج انتخابات – هر چه که باشد- تبعیت کنیم. اما پس از اعلامِ نتایج، هر دو نفر، نتایج را مردود شمردند.

"میرحسین موسوی" ضمن حضور در "مسجد ارشاد شهر ری" به همراه همسر خود "زهرا رهنورد"، در میان خبرنگاران از امیدواری خود برای وحدت جهت رفع مشکلات کشور سخن گفت و تاکید کرد: "با حضور بر شور مردم در صحنه انتخابات، مشکلات احتمالی بر طرف خواهد شد."

"مهدی کروبی" در "حسینیه حصار بوعلی" بس از رای دادن، با حضور در جمع خبرنگاران، با تاکید بر اینکه  هر کس رئیس جمهور شد، همه از او حمایت می کنیم  گفت: "وقتی نتایج اعلام می شود همه ما باید قبول کنیم و از تخریب دیگران بپرهیزیم."

وی تاكيد كرد: بهتر است با حرف‌هایی كه ايجاد شك می كند، در انتخابات اختلالی ايجاد نكنند چرا كه اين انتخابات استثنایی است و همه با حساسيت آن را دنبال می‌كنند. به نوعی يكی از پرشورترين انتخابات‌هاست. "نباید به کسانی که درصدد ایجاد شبهه در انتخابات هستند میدان بدهیم."

كروبی در واقع به هواداران خود توصيه كرد همه بايد از تخريب ديگران بپرهيزند و مردم هرچه بيشتر احساس كنند خواست آنهاست كه برآورده می‌شود. هواداران كانديداها بايد توجه داشته باشند از مواردی كه ايجاد ترديد می كنند مانند شايعاتی كه فلانی سكته كرده يا انصراف داده يا رای نداده است، بپرهيزند.

اما حوادث پس از انتخابات و عدم تمکین کاندیداهای شکست خورده به نتایج آرای ماخوذه از صندوق‌های رای موجب شد، کام ملت که به واسطه حضور باشکوه در انتخابات و حضور حداکثری (85 درصد) واجدین شرایط در پای صندوق‌ها شیرین شده بود به تلخ گراید؛ گویی جماعتی که تا دیروز شعار می‌دادند که "صندوق رای تابوت رادیکالیسم است" اینبار خود اسیر افراط گری و تمامیت خواهی شده بودند.

مصاحبه‌ای که یک روز پیش از انتخابات "میرحسین موسوی" با "مجله  آمریکایی "تایم" انجام داد بر این امر صحه می‌گذارد. وی در این مصاحبه پیش از حضور مردم پای صندوق‌های رای از پیروزی بلامنازعش در انتخابات 22 خرداد 88 خبر می‌دهد.

هنگامی که از وی درباره اقبال مردم به رقیب انتخاباتی‌اش پرسیده می‌شود موسوی با صراحت کلام می‌گوید؛ تغییرات از مدت‌ها قبل به نفع وی آغاز شده است و هیچ عقب‌گردی در کار نیست.
 
 

لازم به ذکر است از آنجایی که رفتار سران فتنه بعد از انتخابات حوادثی تلخ  با هزینه‌های سنگینی برای نظام و ملت ایران منجر شد و به این دلیل که چندیست زمزمه‌هایی مبنی بر رفع حصر سران فتنه در برخی محافل سیاسی و رسانه‌ای به صورت مستقیم و غیرمستقیم  مطرح می‌شود باشگاه خبرنگاران درصدد است به منظور ایفای رسالت حرفه‌ای خود در جهت تنویر افکار عمومی رفتار سران فتنه را قبل و بعد از انتخابات تا 25 بهمن 1389 مورد بررسی قرار دهد.


انتهای پیام/

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: